Planujemy propagowanie tego zagadnienia dotyczącego pacjenta oddmiennego kulturowo na uczelniach medycznych w Polsce. Interesuje nas profesjonalne, systematyczne wprowadzanie tych treści i jednocześnie możlwiość świadomego kształtowania otwartej, dostępnej i empatycznej przestrzeni publicznej
Ze względu na już drugą kadencję w Komisji ds. Wyrównywania Szans Edukacyjnych przy KRASP Beata Gulati zna wielu Pełnomocników. Współpracowała ze Stwowarzyszeniem Twoje Nowe Możliwosci w ramach projektu jako ekspert dostepności.
Widzimy tutaj dwie (albo więcej) możliwości propagowania naszej idei:
I. oddolne dotarcie do uczelni medycznych poprzez Pełnomocników i tam zainicjowanie warsztatów, szkoleń z tego zakresu
poprzez współpracę z Marią Religą) z Uniwersytetu Medycznego w Łodzi, która organizuje coroczne (w tym roku było to 10- lecie) spotkanie Pełnomocników Uczelni wyższych.
II. wystapienie na piśmie lub lepiej, umówienie się z nową Ministrą ds. Równości, Katarzyną Kotulą i zaproponowanie tego działania na wszystkich uczelniach medycznych (to działanie wymagałoby zorganizowania kadry, która mogłaby to poprowadzić lub planu rozpoczęcia od największych ośrodków lub wręcz przeciwnie najmniejszych ? temat obecnie otwarty). Ogromne znaczenie będzie mieć przekonanie Rektorów lub pełnomocników do zasadności takich działań.
III. Trzecia możliwoćć – obecnie Uczelnie tworzą kolejną edycję programu Uczelnia Dostępna i będą składać (chyba do stycznia 2024) wnioski. Można podpowiedzieć na Uczelniach aby w ramach szkolen świadomosciowych dodały punkt o oddmienności kulturowej i pacjentach transpłciowych – to działanie ze względu na króki czas widzimy bardziej jako przygotowanie do kolejnej edycji w przyszłości.
Dla medyków
Dla potrzeb skalowalności, zachęcenia medyków, by nad tematem pacjenta trans zechcieli się pochylić, potrzeba czegoś bardzo konkretnego i namacalnego. I tutaj z pomocą przyszła nasza dermatolog. W jej ocenie, bazując na doświadczeniach europejskich i amerykańskich (min Izrael, Niemcy, Polska, Stany Zjednoczone), tylko bardzo konkretne, oparte o badania, analizy, opracowania, które realnie będą pomagać w świadczeniu usług medycznych, pozwolą stopniowo wprowadzać temat pacjenta trans do kolejnych specjalizacji. Przed konkretną wiedzą medyczną, popartą dokładnymi badaniami, dającą też ważny element, jakim jest podejmowanie wyzwań i doprowadzanie do przełomowych rozwiązań w medycynie, medycy nie będą się bronić. Oczywiście zawsze będzie grupa „niereformowalna”, która nie chce przyjmować nowości, innego podejścia, ale na szczęście stopniowo jest ich coraz mniej. Po prostu są wypierani przez młodsze pokolenia. I tutaj znowu widać wyraźną zależność naszego pomysłu dla studentów medycyny. Bo to oni już niedługo będą wypierać tych „niereformowalnych”, więc tym bardziej warto inwestować w edukację i skupiać się przede wszystkim na uczelniach. Jeśli uda nam się zrealizować pilotażowy program badań dermatologicznych, pokazując i publikując jego wyniki w publikacjach medycznych, stworzymy szanse na pozyskanie funduszy na badania w temacie pacjenta trans w innych specjalizacjach. Pokażemy po prostu, jak to ważne zagadnienie, ściśle związane z procesami leczniczymi i profilaktyki zdrowia.